Sztuka pamięci

ᴉɔęᴉɯɐd ɐʞnʇzS

W czasach, kiedy umiejętność pisania nie była znana oraz później kiedy wynalazek druku nie umożliwiał jeszcze przekazywania wiadomości starannie rozwijano pamięć, toteż ludzie dochodzili do mistrzostwa w tej dziedzinie.

Ilustruje to pewna historia.

2 tys. lat temu żył pewien cesarz. Zazdrosny o chwałę swoich przodków chciał, aby wszystkie dokumenty rozpoczynały się od jego panowania. Rozkazał więc spalić wszelkie istniejące dzieła.

Dzieło Konfucjusza jednak przetrwało dzięki zadziwiającej pamięci jednego z jego uczniów, który nauki mistrza zachował w pamięci. Po śmierci pysznego cesarza odtworzył dzieło mistrza i podyktował pisarzom. Gdy po wielu latach odnaleziono rękopis stwierdzono, że ów uczeń nie opuścił w tekście ani jednego wyrazu, nie zmienił nawet kolejności wyrazów.

Mnemonika, czyli sztuka pamiętania.